Είναι από τα λιγότερο τουριστικά μέρη των Χανίων και της Κρήτης, αλλά ταυτόχρονα από τα πιο διάσημα και πολυθαυμασμένα. Μάλιστα, ενώ εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο έχουν θαυμάσει την ομορφιά του, ελάχιστοι ξέρουν έστω το όνομά του! Πως γίνεται αυτό?
Μα γιατί στο Σταυρό Ακρωτηρίου -γιατί για το Σταυρό μιλάμε- γυρίστηκε η ταινία "Zorbas the Greek", του Μιχάλη Κακογιάννη, με πρωταγωνιστή το σπουδαίο ηθοποιό Άντονι Κουίν και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, βασισμένη στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη "Αλέξης Ζορμπάς". Μια από τις εμπορικότερες ταινίες που έγιναν ποτέ, η ταινία που "γέννησε" το συρτάκι! Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θαυμάσανε τον "Αλέξη Ζορμπά" να χορεύει συρτάκι σε ένα τοπίο απίστευτου φυσικού κάλους, χωρίς να ξέρουν που ακριβώς βρίσκεται αυτό (εντάξει, κάπου στην Κρήτη, αλλά που?) ή έστω το όνομά του.
Το Ακρωτήρι γενικότερα, δεν είναι από τους πιο δημοφιλής προορισμούς της Κρήτης, παρά την ομορφιά του, την ιστορία του και την εγγύτητά του στην πόλη των Χανίων. Κι ας είναι εκεί μια από τις κύριες εισόδους του νομού και της Κρήτης (αεροδρόμιο). Όχι πως του λείπει ο τουρισμός και οι τουριστικές υποδομές -πάνω από 50 ξενοδοχεία και πανσιόν έχει και δεκάδες ταβέρνες κι εστιατόρια- αλλά, πως να το κάνουμε... Δεν είναι Φαλάσαρνα, Σφακιά ή Μάλεμε. Άγιοι Απόστολοι ή Ενετικό Λιμάνι. Ούτε καν Άπτερα. Οι περισσότεροι, όταν σου λένε "πήγα στο Ακρωτήρι", εννοούν μέχρι τη Χαλέπα και τους τάφους των Βενιζέλων ή αν είναι φίλοι και συγγενείς φοιτητών, μέχρι το Πολυτεχνείο το πολύ! Λίγοι οι ψαγμένοι που θα φτάσουν μέχρι τον υπέροχο Καλαθά κι ακόμα πιο λίγοι όσοι τους φέρει ο δρόμος τους στον απόμακρο Σταυρό, στην αγνάντια του Κρητικού Πελάγους.
Ο Σταυρός είναι ένα απόλυτα μοντέρνο χωριό, δεν υπάρχει εδώ τίποτα το "παραδοσιακό" ή "γραφικό". Ωστόσο, έχει το δικό του αρχιτεκτονικό στυλ, που οφείλεται στην καλαισθησία των οικιστών του και στον πολυεθνικό χαρακτήρα του χωριού. Γιατί ο Σταυρός, είναι ένα πολυεθνικό χωριό: οι μισοί και παραπάνω από τους μόνιμους κατοίκους του είναι ξένοι. Πολλοί από αυτούς έχουν χτίσει εδώ δικά τους σπίτια ή έχουν διαμορφώσει τα σπίτια που νοικιάζουν με βάση την αισθητική τους και αρχιτεκτονικές επιρροές της πατρίδας τους. Έτσι ο Σταυρός είναι ένα πανέμορφο αρχιτεκτονικό σύνολο, τα σπίτια με τους κατάφυτους κήπους και τα περιβόλια να συναγωνίζονται σε ομορφιά το ένα το άλλο.
Την οπτική ομορφιά συμπληρώνει μια πανδαισία αρωμάτων: λουλούδια όλων των ειδών, δέντρα και μια νότα θαλασσινής αύρας στον αέρα σου δημιουργούν μια μόνιμη αίσθηση ευφορίας.
Κι όλα αυτά σε ένα τοπίο αληθινό μνημείο της φύσης! Δυο πανέμορφες παραλίες (που ενώνονται σε μια ενιαία μεγάλη) τελείως διαφορετικές μεταξύ τους -η μια λίγο "άγρια" κι "εξωτική" και το γραφικό κι οικογενειακό λιμανάκι- με μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό τους τα καθάρια γαλαζοπράσινα νερά τους. Στο τοπίο δεσπόζει η "Ωραία Κοιμωμένη" ένας λόφος αληθινό γλυπτό από τα χέρια του Θεού.
Για μένα ο Σταυρός, δεν είναι ένα χωριό σαν τα άλλα. Εϊναι το Σαιξπηρικό "Δάσος του Άρντεν" το μέρος που έρχεσαι για να αποκαθαρθείς από τους ρύπους της προηγούμενης ζωής σου, να βρεις τον εαυτό σου και ν' αρχίσεις από την αρχή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου